Ένα από τα προβλήματα που απασχολούν τους μελισσοκόμους ( ίσως το μεγαλύτερο ) ακούει στο όνομα Βαρροα .
Η Βαρρόα πείρε το όνομα της από τον Marcus Terentius Varro πρωτοεμφανίστηκε κάπου στην Σιγκαπούρη το 1951 και έφτασε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Με την εμφάνιση της η βαρρόα εξαφάνισε σχεδόν το σύνολο της τότε μελισσοκομίας στην Ελλάδα αφού ουδείς γνώριζε το νέο εχθρό που στην αρχή την παρομοίαζαν ως το( μικρό καβούρι), φυσικά τότε χάθηκαν στο σύνολο τους και οι πολλές αυτόχθονες φυλές μελισσών που υπήρχαν ανά την Ελλάδα άλλα και τα άγρια μελίσσια που υπήρχαν πάντα έως τότε σε κουφάλες δέντρων και σε βράχους.
Το ακάρι αυτό πολλαπλασιάζεται και αναπτύσσεται αποκλειστικά στα κλειστά κελιά του γόνου, δείχνοντας προτίμηση στα κηφηνοκελιά, όπου μπορεί και γεννά περισσότερα αυγά (έως και 7), από τα οποία τελειοποιούνται ακόμη και τα μισά.
Ο λόγος της προτίμησης είναι ότι τα κηφηνοκελιά είναι μεγαλύτερα και μένουν κλειστά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να διατηρείται περισσότερο το ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη της βαρρόα.
Μέσα στα κελιά θα γίνει και η σύζευξη με τη βοήθεια του μοναδικού αρσενικού που υπάρχει και που πεθαίνει αμέσως μετά.
Ο παρασιτισμός που ήδη υπάρχει μέσα στο κελί συνεχίζεται καθώς η βαρρόα προσκολλάται πάνω στο σώμα των ακμαίων μελισσών και τρέφεται με την αιμολέμφο.
Μερικοί τρόποι καταπολέμησης είναι οι ...; Εφαρμογή με σκόνη θυμόλης [5-methyl-2(1-methyl-ethyl)phenol].
Σε κάθε πλαίσιο σκονίζουμε 0,5gr θυμόλης αργά το φθινόπωρο. Τέσσερις εφαρμογές με μεσοδιάστημα δύο ημερών έφερε δραστική μείωση του πληθυσμού των ακάρεων. Ο ρυθμός με τον οποίο πέφτουν τα ακάρεα στο πάτωμα της κυψέλης είναι υψηλότερος τις πρώτες ώρες μετά από κάθε εφαρμογή.
Η εφαρμογή μυρμηκικού (φορμικού) οξέος είτε με τη μορφή ατμού (85gr ανά κυψέλη) είτε εμποτισμένο σε πλάκα από πεπιεσμένο ξύλο έδωσε πολύ καλά αποτελέσματα σε θερμοκρασίες 18-25οC.
Με την εμφάνιση της η βαρρόα εξαφάνισε σχεδόν το σύνολο της τότε μελισσοκομίας στην Ελλάδα αφού ουδείς γνώριζε το νέο εχθρό που στην αρχή την παρομοίαζαν ως το( μικρό καβούρι), φυσικά τότε χάθηκαν στο σύνολο τους και οι πολλές αυτόχθονες φυλές μελισσών που υπήρχαν ανά την Ελλάδα άλλα και τα άγρια μελίσσια που υπήρχαν πάντα έως τότε σε κουφάλες δέντρων και σε βράχους.
Το ακάρι αυτό πολλαπλασιάζεται και αναπτύσσεται αποκλειστικά στα κλειστά κελιά του γόνου, δείχνοντας προτίμηση στα κηφηνοκελιά, όπου μπορεί και γεννά περισσότερα αυγά (έως και 7), από τα οποία τελειοποιούνται ακόμη και τα μισά.
Ο λόγος της προτίμησης είναι ότι τα κηφηνοκελιά είναι μεγαλύτερα και μένουν κλειστά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να διατηρείται περισσότερο το ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη της βαρρόα.
Μέσα στα κελιά θα γίνει και η σύζευξη με τη βοήθεια του μοναδικού αρσενικού που υπάρχει και που πεθαίνει αμέσως μετά.
Ο παρασιτισμός που ήδη υπάρχει μέσα στο κελί συνεχίζεται καθώς η βαρρόα προσκολλάται πάνω στο σώμα των ακμαίων μελισσών και τρέφεται με την αιμολέμφο.
Μερικοί τρόποι καταπολέμησης είναι οι ...; Εφαρμογή με σκόνη θυμόλης [5-methyl-2(1-methyl-ethyl)phenol].
Σε κάθε πλαίσιο σκονίζουμε 0,5gr θυμόλης αργά το φθινόπωρο. Τέσσερις εφαρμογές με μεσοδιάστημα δύο ημερών έφερε δραστική μείωση του πληθυσμού των ακάρεων. Ο ρυθμός με τον οποίο πέφτουν τα ακάρεα στο πάτωμα της κυψέλης είναι υψηλότερος τις πρώτες ώρες μετά από κάθε εφαρμογή.
Η εφαρμογή μυρμηκικού (φορμικού) οξέος είτε με τη μορφή ατμού (85gr ανά κυψέλη) είτε εμποτισμένο σε πλάκα από πεπιεσμένο ξύλο έδωσε πολύ καλά αποτελέσματα σε θερμοκρασίες 18-25οC.
Υπαρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος : χημικοί , μηχανικοί , και βιολογικοί , και κάθε ένας διαλέγει ανάλογα τις γνώσεις , αλλά και της συνείδησης του ποια μέθοδο θα ακολουθησει ώστε να ελαχιστοποιήσει το πρόβλημα αυτό .
Εγώ διάλεξα την μέθοδο εφαρμογής θεραπείας με θυμολη .
Ακόμα και τη θυμολη υπάρχουν διάφοροι τρόποι να τη χορηγήσουμε στα μελίσσια μας , όπως πχ με το σιρόπι .Εγώ αυτή τη φορά θα τη δώσω στα μελίσσια με τη μέθοδο του …. VITEX
Ο τρόπος ακούγετε απλός : Διαλύουμε 15 gr θυμολη σε 15 gr καθαρό οινόπνευμα . Αυτό το διάλυμα θα δω πόσα ml θα μου δώσει . Μετά σε κάθε μελίσσι θα τοποθετήσω από 2 VITEX κομμένα περίπου 5Χ5 , και σε κάθε ένα θα βάλω με σύριγγα 4 ml του διαλύματος .
Η μέρα σήμερα δεν προσφέρετε για τέτοια ενέργεια στο μελίσσι , γιατί η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει να είναι από 18-28 βαθμοί κελσίου .
Επίσης σημαντικό είναι να προσέξουμε να μην έχει πολύ γόνο στις κερήθρες γιατί τότε δεν θα έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα .
Σε νεότερη ανάρτηση θα βάλω φωτογραφίες απέ την όλη διαδικασία .
Οι συμβουλές για την επιλογή θεραπείας της Βαρροα , αλλά και της δοσολογίας , έγινε από τον καθηγητή Θρασύβουλου σε ημερίδα μελισσοκομίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σχολή γεωπονικών σπουδών .
Υ.Γ. Ας επιλέξουμε όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την μελισσοκομία βιολογικούς η και μηχανικούς τρόπους αντιμετώπισης των ασθενειών του μελισσιού μας !!
Διατείνεται ότι έχουμε ( και φυσικά έχουμε ) από τα καλύτερα μέλια στον κόσμο .
Το μέλι είναι φάρμακο , ας μην το κάνουμε φαρμάκι !!
